– اندوه 2 –
اندوه 2
به دامن مرگ
آویخته است زندكی!
به نجات خود از رنج مستمر…
یگانه راه گریز،
مرگ است
و دنیا بر شالودهی رنج، استوار
آنك،
پیشكش تو باد تمامت من
ای شقاوت مهربان!
جەلال مەلەکشا - جلال ملکشا - Jalal Malaksha
اندوه 2
به دامن مرگ
آویخته است زندكی!
به نجات خود از رنج مستمر…
یگانه راه گریز،
مرگ است
و دنیا بر شالودهی رنج، استوار
آنك،
پیشكش تو باد تمامت من
ای شقاوت مهربان!
جەلال مەلەکشا - جلال ملکشا - Jalal Malaksha
اندوه 1
پروانه در حضور آتش است
و باد، در سنگر تهاجم
تا مزار كدام اقلیم
پذیرای خاكسترش خواهد بود…
من در اجاقِ شعلهورِ درونِ خویش میسوزم
تركیبی از آتش و پروانه
چون مرگ و زندگی!
جەلال مەلەکشا - جلال ملکشا - Jalal Malaksha